سه شنبه 17 آبان 1390برچسب:, :: 2:3 :: نويسنده : amin
به سلامتی درخت! نه به خاطرِ میوش، به خاطرِ سایش.
نه به خاطر «خ»ش، فقط به خاطر «یار»ش. ღ♥ღبه سلامتی خیار!
به سلامتی زنجیر! نه به خاطر اینکه درازه، به خاطر اینکه به هم پیوستس.
به سلامتی سرنوشت! که نمیشه اونو از "سر" نوشت.
به سلامتی عقرب! که به خواری تن نمیده. (عرض شودکه عقرب وقتی تو آتیش میره و دورش همش آتیشه با نیشش خودش میکُشه که کسی نالههاشو نشنوه)
به سلامتی تابلوی ورود ممنوع! که یه تنه یه اتوبان رو حریفه.
به سلامتی دریا! که قربونیاشو پس میآره.
به سلامتی بیل! که هرچه قدر بره تو خاک، بازم برّاقتر میشه.
به سلامتی سنگ بزرگ دریا!که سنگای دیگه رو میگیره دورش.
به سلامتی دریا! که ماهی گندیدههاشو دور نمیریزه.
به سلامتی گاو! که نمیگه من، میگه ما.
به سلامتی رودخونه! که اونجا سنگای بزرگ هوای سنگای کوچیکو دارن.
به سلامتی برف! که هم روش سفیده هم توش.
به سلامتی پل عابر پیاده! که هم مردا از روش رد میشن هم نامردا !
به سلامتی کرم خاکی! نه به خاطر کرمبودنش،به خاطر خاکیبودنش
به سلامتی شلغم! نه به خاطر (شل)ش، به خاطر(غم)ش.
به سلامتی نهنگ! که گندهلات دریاست.
به سلامتی همه اونایی که دوسشون داریم و نمیدونن، دوسمون دارن و نمیدونیم.
به سلامتی دیوار! نه به خاطرِ بلندیش، واسه اینکه هیچوقت پشتِ آدم روخالی نمیکنه.
ღ ღ♥
به سلامتی دریا! نه به خاطرِ بزرگیش، واسه یکرنگیش.
به سلامتی سایه! که هیچوقت آدم رو تنها نمیذاره.
که سهرنگه، تخممرغ! که دورنگه، رفیق! که یهرنگه.
به سلامتی پرچم ایران!
به سلامتی سیم خاردار! که پشت و رو نداره.
نظرات شما عزیزان:
✓☂★★ سیرجانی ها ★★☂ درباره وبلاگ موضوعات پیوندهای روزانه پيوندها تبادل لینک هوشمند نويسندگان |
|||||
|